کد مطلب:32676
شنبه 1 فروردين 1394
آمار بازدید:31
اگر نام شخصي را همراه با نام خدا ايراد كنيم شرك است آيا روايتي در اين باره وجود دارد؟
در حديثي از امام هشتم ( عليه السلام ) نقل شده كه وقتي گوينده يي « بسم » مي گويد ( بنام خدا ، كار خويش را آغاز مي كند ) منظورش اين است كه بر خودم نشانه ي ( ارتباط با ) اللّه را كه عبادت است علامت مي گذارم . بر اين اساس ، بردن نام نشانه ي ارتباط با خدا و عبادت و پرستش او است و به اين دليل نمي توان در اين نشانه ديگري را شركت داد و نام ديگري را همراه با نام خدا آورد . در حديث ديگر از امام حسن عسكري ( عليه السلام ) نقل شده كه وقتي مي گويي « بسم الله ؛ بنام خدا » يعني در تمام امور كمك مي گيرم از اللّه كه عبادت ، ويژه ي او است .
با اين وصف ، نمي توان نام ديگري را كنار نام الله قرار داد كه حاكي از استعانت به او نيز ، باشد . در حديث ديگر نقل شده كه عبدالله بن يحيي گفت ، يا اميرالمؤمنين ، تفسير بسم الله الرحمن الرحيم چيست؟ فرمود : بنده ي خدا وقتي مي خواهد چيزي را بخواند يا كاري انجام ، دهد مي گويد « بسم الله الرحمن الرحيم ؛ بنام خداوند بخشنده مهربان » يعني به اين نام كار را انجام مي دهم پس هر عملي كه با بسم الله آغاز مي كند خداوند براي او در آن بركت ، قرار مي دهد .
بر اين اساس تنها بايد نام خداوندي كه مصدر خيرها و بركتهاست برده شود و نام ديگر نبايد با نام او مقرون باشد زيرا مستلزم اين است كه از نام ديگري هم جز خدا انسان بركت جويد .
مطالب این بخش جمع آوری شده از مراکز و مؤسسات مختلف پاسخگویی می باشد و بعضا ممکن است با دیدگاه و نظرات این مؤسسه (تحقیقاتی حضرت ولی عصر (عج)) یکسان نباشد.
و طبیعتا مسئولیت پاسخ هایی ارائه شده با مراکز پاسخ دهنده می باشد.